«هذا… مَصَارِع العُشّاق» [بحارالانوار: ۴۱/۲۹۵] «اینجا [کربلاء] قتلگاه عاشقان است»
یکی از بازدراندگان اصلی از عشق و سخنگفتن از عشق در تاریخ اسلام ظاهرگرایان و اهل حدیث و متکلمان هستند که از ترس حلول و تشبیه و برای جداسازی خالق و مخلوق، خدا و انسان، فتوی به منع دادهاند. خدا از نگاه آنان کاملاً دور از دسترس بشر است و سخن از غیریت و تعالی خدا از مخلوقات میگویند و راه وصول به خدای سبحان را بهصورت کلی بر انسان میبندند. آنان حتی آیات لقاء الله را هم توجیه و تأویل میکنند و گفتهاند: مقصود از لقاء ـ دیدار نیست، بلکه رسیدن به ثواب الهی است. آنان در بندِ ظاهرند و بگذار در جهل خویش بمانند. ما را با آنان کاری نیست.
چه نغز میفرماید امام عزیز ما:
«پسرم! سعی کن اگر از اهل مقامات معنوی نیستی، انکار مقامات روحانی و عرفانی را نکنی که از بزرگترین حیلههای شیطان و نفس اماره که انسان را از تمام مدارج انسانی و مقامات روحانی بازمیدارد، واداری اوست به انکار و احیاناً به استهزای سلوک الی الله که منجر به خصومت و ضدیت با آن شود.» [صحیفۀ امام: ۲۰/۱۵۴]
