در کریمۀ «إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا» رازی است دقیق؛ فرمود: «من الله هستم» نه این‌که «الله منم»، مرور ادامه
کلمۀ توحید که محور ایمان اسلامی و عمل مومنانه و عشق موحدانه و عارفانه است، دعوت مرور ادامه
کلمۀ طیبۀ توحید که در آیات قرآن به مناسبت‌های مختلف تکرار شده و مبنا و محور قرآن و اسلام است، یکی مرور ادامه
رابطۀ فقر و عشق از آن‌جا روشن می‌شود که حقیقت فقر نیازمندی به خدای بی‌نیاز و بی‌نیاز از غیرحق است. بنده به مقامی مرور ادامه
قرآن می‌فرماید: «یا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ» [فاطر: ۱۵] «ای مردم شما به خدا نیازمندید، و خداست بی‌نیاز ستوده» مرور ادامه
میبدی در کشف الاسرار می‌نویسد:
«خداى یگانۀ یکتا؛ یگانه در ذات و صفات، یکتا در سزا، از مرور ادامه
لطافت خدای تعالی اوج احسان و نیکویی او به بندگان است، زیرا آنان چیزی نیستند تا شایستۀ لطافت و مهربانی باشند. مرور ادامه
آیات متعددی در قرآن است که خدای سبحان را به «لطیف» وصف می‌فرماید: «اللَّهُ لَطِیفٌ بِعِبادِه» [شوری: ۱۹] مرور ادامه
تحلیل عشق انسان به خدای تعالی ما را به آن‌جا رساند که حقیقت ذاتی انسان، نیستی است. اما مرور ادامه
قرآن کریم وقتی از انسان سخن می‌گوید، بیان می‌کند که او هیچ نبود: «هَلْ أَتى عَلَى الْإِنْسانِ مرور ادامه