توهم قدرت
برزگان اهل معرفت و عرفان و حکمت همگی متفق هستند که دنیا را حقیقتی نیست، بلکه حقیقت دنیا توهم محض است. اما در میان وهمیات دنیا؛ توهم قدرت، توهم مضاعف است که چهبسا فردی که مزۀ آن را چشیده است و سالها هم از آن دور است، تا آخر عمر، این توهم در ذهن و دلش بیرون نرود و تنها با مرگ از خواب متوهمانۀ خود بیدار شود. و این مشکل همۀ بشر در طول تاریخ بوده و خواهد بود.
و متأسفانه عرصۀ انتخابات یکی از عرصههای بروز جدی توهم قدرت است که انتخابات کشور ما را هم آلوده کرده است. و یکی از شاخصها و معیارهای نامزد اصلح آن است که به این توهم آلوده نشده یا کمتر آلوده شده باشد. البته تأکید میکنم که تشخیص آن سخت است، بهویژه در میان حجم بسیار تبلیغات و شلوغکاریهای تبلیغاتی.
و یکسینه حرف موج میزند در ذهن و دل ما!
انتخابات ریاستجمهوری یکی از نمایشهای جلوهگری و یکی از ظهورات نفسانیت و توهم قدرت است. و تبلیغات و شلوغکاری تبلیغاتی را که نام آن را پروپاگاندا «Propaganda» میگذارند، بر این توهم اصحاب قدرت میافزاید. حقیقت آن است که اینهمه شلوغکاری سهم بسزایی در توهم قدرت دارد.
این آمدوشدهای نامزدها، شکستهای اکثر آنان و پیروزی اندکی، ظاهری دارد که همین تبلیغات و شلوغکاریهای تبلیغاتی و آمدوشدها و زندهبادها و مردهبادها است که همۀ ما دیدهایم و میبینیم. اما باطنی که حقیقت آن ظهورات نفس است که کمتر کسی دربرابر آن مقاومت کرده یا میتواند بکند که اینهمه ادعاها، بداخلاقیها، وعدههای توخالی برآمده از همین باطن است.
سخن ادامه دارد و درد همچنان باقی است…