خدایش بیامرزاد که هر کسی از آنجا که هست یک گام فراتر آید!

سلام بر همۀ روزه‌داران عزیز
ماه مبارک رمضان به سراشیبی پایان افتاد و هر کس به سهم خویش بهره‌ای از آن برده و می‌برد و خوش به سعادت آنانی که یک قدم به پیش برداشتند. اما یک نکنۀ دیگر هم در این روزهای پایانی ماه رمضان است، و آن‌که فرصت عمر ما هم رو به پایان است، و باید نگران باشیم که آیا توشه‌ای برگرفته‌ایم؟
گفت یافت می‌نشود جسته‌ایم ما
گفت آنک یافت می‌نشود آنم آرزوست.
خوشابحال آنان که در «آرزوی آنک یافت می‌نشود» رسیده‌اند…
در کتاب اسرار التوحید فی مقامات شیخ ابو سعید فصل دوم از باب دوم ص120 آمده است:
« شیخ ابوسعید یک‌بار به طوس رسید مردمان از شیخ استدعای مجلس کردند، شیخ اجابت کرد، بامداد در خانقاه استاد تخت بنهادند و مردم می‌آمدند و می‌نشست. چون شیخ بر تخت شد و مقریان قرآن برخواندند و مردم می‌آمد چندانک کسی را جای نماند.
معرف برخاست و گفت: خدایش بیامرزاد که هرکسی از آن‌جا که هست یک گام فراتر آید.
شیخ گفت: و صلی الله علی محمد و آله اجمعین. و دست به روی فرود آورد
و گفت: هرچه ما خواستیم گفت و جمله پیغمبران بگفته‌اند او بگفت،
خدایش بیامرزاد که هرکسی از آن‌جا که هست یک گام فراتر آید.»
چون این کلمه بگفت از تخت فرود آمد و آن روز بیش از این نگفت.»
آری خدایش بیامرزاد هرکسی از آن‌جا که هست یک گام فراتر آید. این روزها و شب‌ها را دریابیم که فرصت‌ها چون سحاب بسرعت می‌گذرند و دیگر باز نمی‌گردند!