به گزارش روابط عمومی ستاد برگزاری نماز جمعه لواسانات، نماز این هفته به امامت حجت الاسلام والمسلمین سید سعید لواسانی اقامه شد.
خطبۀ نخست
بسم الله الرحمن الرحیم
تقصیر در شناخت امام زمان سلام الله علیه
یکی از مشکلاتی که ما به عنوان شیعه که بسیاری از ما را هم متأسفانه به آن مبتلا هستیم، تقصیر نسبت به شناخت امام زمان سلام الله علیه است، ما شناخت کافی از امام زمان سلام الله علیه نداریم و به این دلیل هم آن‌چنان‌چه شایسته است، توجه‌ای به امام نداریم و این درد و مشکل بزرگی است. ما باید امام را بشناسیم و متأسفانه تلاش هم نمی‌کنیم. ـ توجه داریم که می‌خواهم یکی از مصادیق تقوا را بیان کنم. ـ
یکی از مصادیق تقوا شناخت امام زمان و توجۀ قلبی و عملی به آن حضرت است که ما را می‌بیند و ما در محضر ایشان هستیم و ایشان از ما غافل نیست و ما هم نباید از حضرت غافل باشیم. اما چه بگویم از تقصیرهایی که در این جهت داریم؟
این روایت از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و همۀ ائمه علیهم السلام نقل شده است:
«أنَّ الْأَرْضَ لَا تَخْلُو مِنْ حُجَّهٍ لِلَّهِ عَلَى خَلْقِهِ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ وَ أَنَّ مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَهً جَاهِلِیَّه» [کمال الدین: 2/409]
«زمین تا روز قیامت از حجت خدا بر آفریده‌هایش خالی نمی‌شود و کسی که بمیرد و امام زمان خود را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است.
منظور هم شناخت شناسامه‌ای نیست، که امام زمان در چه تاریخی متولد شدند؟ و عمر شریف‌شان چقدر است؟ و امثال این‌ها. ما امام را این‌گونه می‌شناسیم و در این مسابقه‌ها هم مطرح می‌کنیم، این معرفت نیست. بلکه منظور شناخت مقام امامت است. زیرا شناخت باید مقدمه باشد، برای توجه و اطاعت. روشن است که تکلیف و توجه و اطاعت فرع معرفت است.
اما اینکه می‌فرماید: کسی که امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلی مرده است، یعنی از حقیقت توحید و اسلام و نبوت و قرآن دور است و چنین کسی مستحق آتش دوزخ است.
اما منظور از شناخت امام زمان چیست؟ شناختی که در سبک زندگی ما تأثیر مستقیم داشته باشد و موجب بصیرت ما گردد تا از منتظران واقعی حضرت باشیم. با یک داستان آن را بیان می‌کنم.
شخصی است به نام «سهل بن حسن خراسانی» خدمت امام صادق «علیه السّلام» می‌رسد و عرض می‌کند که شما رئوف و مهربان هستید، چرا از حق خود دفاع نمی‌کنید؟ چه چیزی مانع این امر است؟ در صورتی‌که بیش از صدهزار شیعه شمشیرزن دارید!
حضرت فرمودند: ای مرد خراسانی بنشین، سپس حضرت امرکردند، تا تنور را روشن کنند، وقتی تنور برافروخته شد، حضرت رو به او کردند و فرمودن: بلند شو و داخل تنور شو!
سهل ترسید و عرض کرد: یابن رسول الله! مرا با آتش مسوزان، از من درگذر!
حضرت فرمودند: تو را بخشیدم، در این هنگام یکی از اصحاب امام صادق «علیه السّلام» به نام «هارون مکی» وارد شد در حالی‌که یک کفش خود را با انگشت گرفته بود. خدمت آن‌حضرت رسید و سلام کرد.
امام «علیه السّلام» پاسخ سلام او را داد و فرمود: نعلین را از دست خود بینداز و برو داخل تنور!
هارون مکی، نعلین را انداخت و داخل تنور شد. امام «علیه السّلام» شروع کردند با مرد خراسانی صحبت کردند و از اوضاع خرسان از او می‌پرسیدند، آن‌گاه به سهل خراسانی فرمودند که برو داخل تنور را نگاه کن. وی رفت و دید «هارون مکی» چهارزانو در تنور نشسته است.
امام «علیه السّلام« از او پرسید: «همانند او در خراسان چند نفر پیدا می‌شود؟» او گفت: «بخدا قسم یک نفر هم نیست!» دیدند حتی خودش هم نبود.
امام «علیه السّلام» فرمودند: ما در زمانی که پنج نفر یاور این‌چنین نداشته باشیم قیام نخواهیم کرد. ما خودمان موقعیت مناسب را بهتر می‌دانیم. [بحارالانوار؛ 47/123 ـ 124]
هارون مکی امام زمان خود را می‌شناخت و سهل خراسانی شناخت درستی نداشت که اگر امام می‌فرماید: برو درون تنور، چیزی مصلحت می‌داند و او باید تبعیت کند.
علم امام و اثر تربیتی آن در زندگی ما
دربارۀ شناخت امام علیه السلام معیارهایی بیان شده است، بنده در این خطبه فقط به یک معیار توجه می‌دهد و آن علم امام علیه السلام است، امام علیم السلام به ما و به همۀ عالَم علم و احاطه دارند.
قرآن وقتی می‌خواهد «آصف بن برخیا» وصی حضرت سلیمان سلام الله علیه را معرفی فرماید، می‌گوید: «قالَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتاب» [نمل: 40] مردی که دانشی از کتاب نزد او بود. اما دربارۀ امیرالمومنین و ائمۀ اطهار علیهم السلام می‌فرماید: «مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتاب» [رعد: 43] علم کتاب نه بخشی از علم کتاب، بلکه همۀ علم نزد اوست. یعنی همۀ حقیقت و متن و بطن حقیقت در اختیار ایشان است.
همین الان که بنده سخن می‌گویم و شما می‌شنوید، هم ما را می‌بیند، و هم صدای ما را می‌شنود و هم نیت‌ها و انگیزه‌های ما را می‌داند و هم از درون ما بهتر از خودمان آگاه است.
این حقیقت علم امام علیه السلام است. چه اثر تربیتی عظیمی در ما دارد؟
اولاً از حضرت غفلت نکنیم. به تعبیر استاد بزرگوار حضرت آیت الله جوادی آملی، سر سفرۀ حضرت نشسته‌ایم و از نعمت‌های آقا و مولای خودمان بهره می‌بریم؛ لااقل نمک‌دان نشکنیم! این چقدر مهم است که در محضر امام علیه السلام بی‌ادبی و گناه نکنیم. و همۀ مراقب خودمان باشیم.
ثانیاً می‌دانیم که هرچه در دل‌مان با امام خودمان مطرح کنیم، ـ لازم نیست به جمکران برویم، که رفتن به جمکران هم خیلی خوب است ـ در همین‌جا که نشسته‌ایم؛ به امام عرض کنیم، سلام بدهیم، امام می‌شنوند و پاسخ ما را می‌دهند.
چه آثار تربیتی عظیمی برای ما همین یک ویژگی متصور است؟ ما وقت نمی‌کنیم، به جزئیات بپردازیم. اما همین که بدانیم، امام بر ما آگاه است! از خودمان مراقبت می‌کنیم و این یعنی تقوا که مراقب قلب خود، درون خود، نیت‌های خود، چشم و گوش و دست و پا و زبان خود هستیم و خود را رها و یله فرض نکنیم که رها و یله نیستیم.
خطبۀ دوم
بسم الله الرحمن الرحیم
علی اکبر علیه السلام و میلاد نور مطلق
دیروز مصادف با ولادت حضرت علی اکبر سلام الله علیه و روز جوان بود و دوشنبه هم مصادف است با میلاد با سعادت حضرت ولی الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف. تبریک عرض می‌کنم به همۀ شما این موالید بسیار مبارک را. خدای تعالی همۀ ما را از شیعیان حقیقی امام زمان سلام الله علیه قرار دهد تا خدای نکرده از قاصرین نباشیم.
حضرت علی اکبر علیه السلام یک نمونه و الگوی کامل در امام‌شناسی و توجه به امام و اطاعت از امام است، ایشان امام زمان خود را کامل می‌شناخت و کامل هم پیرو امام حسین سلام الله علیه بود و تا آخر هم بر عهد خود ایستاد. به‌ویژه جوانان را عرض می‌کنم، ما یک شعاری اوایل انقلاب داشتیم و دربرابر انجمن حجتی‌ها و امثال آن‌ها که دم از امام زمان می‌زنند و دچار انحراف شده بودند، می‌گفتیم: «بی عشق خمینی نتوان عاشق مهدی شد!»
پیوند با امام زمان سلام الله علیه
الان هم همین است: «بی‌معرفت خامنه‌ای عزیز نمی‌توانیم به امام زمان خود معرفت داشته باشیم» «بدون اینکه از رهبری حکیم خود پیروی کنیم، نمی‌توانیم پیرو و شیعۀ امام زمان باشیم» «بدون اینکه پیوند ولایی و عشق و محبت به رهبری عزیز خود داشته باشیم، امکان دارد که عاشق امام زمان باشیم.»
برای اینکه با امام زمان سلام الله علیه ارتباط برقرار کنیم، در دعای ندیه
«وَ هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ وَ رَحْمَتَهُ وَ دُعَاءَهُ وَ خَیْرَهُ مَا نَنَالُ بِهِ سَعَهً مِنْ رَحْمَتِکَ وَ فَوْزاً عِنْدَکَ» [الاقبال: 1/513]
«وَ هَبْ لَنَا» «خدایا به ما ببخش» بخشش در جایی است که ما شایستگی و استحقاق نداریم، اما او از رحمت خود به رایگان به ما می‌بخشد. خب کجا ما استحقاق داریم؟ ما مستحق هستیم و فقیر؛ و هیچ هستیم و هیچ نداریم و باید دست گدایی به سوی خدای تعالی دراز بکنیم.
خب به ما ببخش: «رَأْفَتَهُ» رأفت امام را به ما ببخش. امام به ما رئوف و عطوف باشد. کجا امام علیه السلام به ما رئوف و عطوف است؟ در جایی که از محیط‌های آلوده و فاسد و افراد فاسد و آلوده جدا بشویم؛ از کسانی که اهل ولایت نیست، جدا شویم. خیلی جمع‌ها نرویم، خیلی صحنه‌ها را نبینیم و خیلی صوت‌ها را نشنویم. ابن‌میثم بحرانی از بزرگان علماء شیعه کلامی زیبا دربارۀ تقوا دارد: «تقوا یعنی اینکه حاضر باشی جایی که خداوند دوست دارد، حاضر باشی. و غایب باشی جایی که خداوند دوست دارد که غایب باشی.»
«وَ رَحْمَتَهُ» خدایا رحمت امام زمان سلام الله علیه را به ما ببخش. چگونه رحمت امام زمان به ما جلب می‌شود؟ با دوستان امام زمان جمع بشویم، جمع منتظران را تقویت کنیم، اهل نماز جماعت و نماز جمعه باشیم، اهل جماعات مومنانه و کمک‌های مومنانه باشیم و با مردم مهربان باشیم: «رُحَماءُ بَیْنَهُم» [فتح: 28] رحمت امام زمان شامل کسی است که با دوستان خدا جمع می‌شود و مهربان است، با انقلابیون جمع می‌شود، اهل ولایت است و با نایب امام زمان پیوند دارد.
«وَ دُعَاءَهُ» دعای او را به ما ببخش، دعای امام ما شامل ما شود، دعای امام زمان حتماً مستجاب است. اگر دنبال و پیرو امام باشیم، معرفت پیدا کردیم، علم داشته باشیم، به امام علیه السلام توجه کنیم، با توجه سلام بدهیم و برای فرج آقا دعا بکنیم، امام نیز ما را دعا می‌کنند.
«وَ خَیْرَهُ» چهارم عرض می‌کنیم که خیر او را به ما ببخش. خیر امام زمان به ما برسد، خیر امام به حضرت امام رسید، به شهدای ما رسید، به شهید سلیمانی رسید، شدند الگوی هر زن و مرد مسلمانی. پس خیر امام آن است که ما برای دیگران الگو شویم، هرکس ما را دید، یاد امام زمان بیفتد و با ما اسلام تقویت شود.ٍ
در دعاهای قرآنی که به ما آموزش داده‌اند که بندگان خدای رحمان چنین دعا می‌کنند: «وَ «اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِینَ إِماماً» [فرقان: 74] «خدای مرا برای اهل تقوا امام قرار بده» یعنی ما الگوی آنان باشم. در ادارۀ کم‌کاری می‌کنند، من کارم را درست انجام بدهم. خدای نکرده رشوه می‌گیرند، من اهل رشوه نباشم. دیگران تخلف و فساد می‌کنند و کارشان را پیش می‌برند و من برای خدا تخلف و فساد نکنم.
این جوانانی که در انقلاب اسلامی به حضرت علی اکبر علیه السلام اقتدا کردند و شدند الگوی ما و آنان خیر امام زمان سلام الله علیه را برای خود خریدند و دعای مذکور در حق آنان اجابت شد. ما هم می‌توانیم در این دنیایی که ابلیس و ابالسه جن و انس همۀ توان خود را برای انحراف ما به میان آورده است، می‌توانیم الگو بشویم و معرفت پیدا کنیم و رأفت و رحمت و دعا و خیر امام زمان را به خودمان جلب کنیم.
این‌گونه که شد: «مَا نَنَالُ بِهِ سَعَهً مِنْ رَحْمَتِکَ وَ فَوْزاً عِنْدَکَ» رحمت گستردۀ خدای تعالی و رستگاری خدای سبحان که فقط هم نزد اوست، به ما داده خواهد شد. شرطش آن است ـ در دعای عرفه امام سجاد سلام الله علیه شرطش آمده است ـ که ما «وَ اجْعَلْنَا لَهُ سَامِعِینَ مُطِیعِینَ» ما گوش به فرمان او باشیم و فقط از او اطاعت کنیم، «وَ فِی رِضَاهُ سَاعِینَ» در کسب رضای او بکوشیم و مسابقه بگذاریم، مثل حاج قاسم عزیز. «وَ إِلَى نُصْرَتِهِ وَ الْمُدَافَعَهِ عَنْهُ مُکْنِفِینَ» برای یاری او و دفاع از او مدکار باشیم، «وَ إِلَیْکَ وَ إِلَى رَسُولِکَ- صَلَوَاتُکَ اللَّهُمَّ عَلَیْهِ وَ آلِهِ- بِذَلِکَ مُتَقَرِّبِین» اهل قرب باشیم، خودمان را به امام زمان نزدیک کنیم و به واسطۀ امام زمان به خدا خدا و رسول خدا نزدیک شویم.[1]
شعار سال و لزوم روحیۀ جهادی: «تولید؛ پشتیبانی‌ها، مانع‌زدایی‌ها»
تولید و موانع آن و ضرورت برطرف‌کردن موانع
شعار سال گذشته که «جهش تولید» بود، در بخش‌هایی تحقق پیدا کرد و در بخش‌هایی ابتر ماند. اما بهرحال هنوز نتایج آن در سفرۀ مردم و معیشت آن‌ها مشهود نشده است، و مردم آن را احساس نکرده‌اند و این نشان می‌دهد که ما تا رسیدن به نقطۀ مطلوب خیلی کار داریم و ضرورت دارد که جهاد اقتصادی در این جهت انجام شود و با کارهای عادی مشکل ما حل نخواهد شد. واقعاً وقتی ما در جنگ اقتصادی هستیم، در مقابل آن نیازمند روحیۀ جهاد هستیم. بنابراین برای تولید باید برنامه‌ریزی بلندمدت و اساسی و کار جهادی داشت.
رهبری حکیم ما دو مشکل عمده در این‌جهت را شناسایی کردند: (1) وجود موانع؛ (2) حمایت‌نشدن از تولید در همۀ بخش‌ها.
قوانین و مقررات
ما هم از حیث قانون و مقررات مشکل داریم، جداً قوانین و به‌ویژه مقررات دست‌وپاگیر بسیاری سرراه تولید است که سرمایه‌گذاران رغبت نمی‌کنند که به سمت تولید بروند و سرمایۀ خود را در آن جهت به‌کار بیاندازند. از سوی دیگر مراکز دولتی که باید حمایت کنند و موانع را بردارند، برخی نه تنها حمایت نمی‌کنند، بلکه مانع هم ایجاد می‌کنند. یک نمونه آن بانک‌ها است که جداً ضدتولید هستند، اخباری که از گمرگ و دست‌اندازی‌ها برای مواد اولیه می‌رسد، هم یکی از موانع جدی است، اگر نگوییم که پشت سر آن‌ها افکار خیانت‌کارانه است.
دست‌های خیانت‌کار
در کنار آن دست‌های خیانت‌کاری که به تولید ضربه می‌زنند، فساد و رانت و استفاده از امکانات دولتی و رانتی و امثال آن و از جمله واردات بی‌رویه از راه‌های قانونی یا قاچاق. در نظام دولتی ما هم کار به‌گونه‌ای است که ورود به تولید نیاز به ریسک بسیار دارد.
امام عزیز ما رضوان الله تعالی علیه کلامی دارند که خیلی مهم است، «کار مردم را به دست کارمندان نسپارید» دولت نباید همانند بختک روی تولید بیافتد و آن را خفه کند. یعنی به جای اینکه مشوق تولیدکنندگان داخلی باشد، بیشتر مانع سر راه آن‌ها ایجاد می‌کند.
مشکل معیشت مردم
هم‌چنین وقتی مردم از حیث معیشت مشکل دارند، طبعاً سبد خرید آن‌ها کوچک و کوچک‌تر می‌شود و توان خرید نخواهند داشت و به این دلیل به تولید ضربه می‌خورد، وقتی عرضۀ نباشد، تقاضا وجهی ندارد. باید ارزش پول ملی بالا برود و این افتضاحی که الان است، خاتمه یابد و قدرت خرید مردم هم بالا برود.
خرید جنس تولید ایرانی و ضرورت آن
اما یکی از موانع تولید هم ما مردم هستیم؛ وقتی بین جنس تولید ایرانی و تولید بیگانه، سراغ جنس خارجی می‌رویم، معلوم است که نه تنها از تولید داخلی حمایت نمی‌کنیم، بلکه به آن خیانت هم می‌کنیم. عرض کردم ما باورمان بشود که در جنگ اقتصادی هستیم، آن‌وقت در خریدهای خود تصمیم بگیریم.
تولید جهاد فی سبیل الله
خلاصه ما باید تولید را جهاد فی سبیل الله و عمل انقلابی بدانیم و آن نیاز به روحیۀ جهادی دارد و کسانی را که جلوی آن مانع ایجاد می‌کنند، ضدانقلاب بدانیم و قوانین و مقررات را هم اصلاح کنیم و دولت و بانک‌ها و ادرات مربوطه چون ادارۀ مالیات و گمرک و بارزگانی و غیره باید رویۀ خود را اصلاح کنند و دولت تا می‌تواند از تولید بیرون برود و تنها در امور سیاست‌گذاری و پشتیبانی و نظارت حضور داشته باشد.
شعار سال
اینکه شعار سال‌جاری ـ سال 1400 ـ را «تولید؛ پشتیبانی‌ها، مانع‌زدایی‌ها» گذاشته‌اند،[2] به همین جهت است که دولت وارد پروسۀ سیاست‌گذاری بلندمدت، حمایت، پشتیبانی، مانع‌زدایی و نظارت بر جهش تولید باشد.
فساد مانعی بزرگ
یکی از موانع جدی تولید هم فساد است، مفسدان که فقط منافع خودشان را می‌خواهند و سیستم دولتی هم نفوذ می‌کنند، تولید را می‌خوابانند و موجب رکود در تولید و بدنامی تولیدکنندگان می‌شود. بنابراین یکی از موانع مهم، فساد است و یکی از حمایت‌هایی که سه قوه باید جداً وارد عمل شوند، مبارزه با فساد است، فسادی که بنیان‌برکن است. هم‌چنین برقراری عدالت و مبارزه با بی‌عدالتی‌ها در توزیع امکانات که الان جای بحث آن نیست. وظیفۀ اصلی هم بر عهدۀ دولت است تا به‌طورکلی راه فساد در نظام دولتی ما و در عرصۀ تولید و کار و تلاش و اقتصاد بسته شود.
تزریق روحیۀ امید
یکی از حمایت‌ها هم تزریق روحیه امید و خواستن است، ما اگر بخواهیم، حتماٌ می‌توانیم؛ زیرا خدا به ما یاری می‌رساند. باید به جای اینکه برخی نق می‌زنند و فضا را غبارآلود می‌کنند، فضای امید و تلاش و حضور فعالانه را در کشور ایجاد کرد. ما باید بر روحیۀ عزتمندی و توانمندی‌سازی تأکید کنیم:
«ما می‌توانیم، اگر بخواهیم و اگر منفعل نباشیم.»
اگر شکست هم خوردیم، باز بلند می‌شویم و ادامه می‌دهیم. این شعار رسمی اسلام است: «لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا» [توبه: 40] وقتی این روحیه در ما بود، که نگران نباشیم و با انگیزۀ خدایی وارد شویم، خدا با ماست، آن‌گاه «فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَکِینَتَهُ عَلَیْهِ وَ أَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها» [توبه: 40] خدای تعالی آرامش را بر ما بر ما فرو می‌فرستد و با لشکریانی که ما آن‌ها را نمی‌بینیم، یاری می‌فرماید.
راه باز است!
بنابراین راه باز است و ظرفیت‌های انسانی و قابلیت‌های سرزمینی و طبیعی و فنی و منابع زیرزمینی ما غنی است، فقط ما باید «همگی ما» هم دولت و هم ملت و هم قوای سه‌گانه، خلاصۀ همۀ ایران باهم و به عنوان ید واحد، بخواهیم، و آن‌گاه خدای تعالی برکت را بر روی ملت و کشور ما باز می‌کند.
دولت آینده و مدیریت قوی
تأکید هم بر دولت آینده است که ان شاء الله با انتخاب خوب ملت در خرداد ماه انتخاب خواهد شد، دولتی انقلابی، جهادی، باانگیزه، پرتوان، با روحیۀ جوان و آرمان‌خواه، با مدیریتی قوی و مردمی، عدالتخواه، ضدفساد، با برنامه‌های بلندمدت تا چرخ تولید را راه بیاندازد، ثمرۀ آن در سفرۀ مردم هم مشهود شود.
بنابراین حضور فعالانه و آگاهانۀ ما در انتخابات خرداد ماه بسیار مهم و اساسی است، عبادتی است که اگر با نیت خالص و انگیزۀ خدایی انجام شود، می‌تواند کشور را جهش دهد و آیندۀ خوبی برای ملت و کشور فراهم کند.
دولت قوی و جهادی است که می‌تواند با کمک ملت و قوای دیگر، تحریم‌های ظالمانۀ دشمن را خنثی و بی‌اثر کند و ارزش پول ملی را بالا بیاورد و چرخ‌های تولید داخلی و نظام اقتصادی مردم را جهش بدهد و مشکلات فعلی اقتصادی و معیشت و اشتغال و تولید را برطرف کند.
خبرهای برجامی
دربارۀ به برجام خبرهایی در راه است. پیرو نشست وزاری امورخارجۀ روسیه و چین و درخواست بازگشت «بی‌قیدوشرط» آمریکا به برجام و هم‌چنین پیروی ایران از مفاد برجام، شنیده‌ها حاکی که دیپلمات‌های ایران و آمریکا فعال شده‌اند، تا برجام را احیاء کنند و بزودی ـ احتمالاً در هفتۀ جاری ـ خبرهایی از 6 گام نهایی اجرای برجام شنیده خواهد شد. و دولت آن را پیروزی خود و جشن ملی اعلام می‌کند.[3]
خدا بخیر کند. امریکا شیطان بزرگ و مرکز فریب است و دولت ما هم نشان داده که در مواجهه با غرب به ویژه آمریکا بسیار ساده‌اندیش و ساده‌انگار است و از نقش نفوذی‌ها هم نباید گذشت.
اگر تحریم‌ها به‌طورکلی برداشته نشود، هرگونه توافقی محکوم به شکست و عقب‌گرد مجدد مردم ایران است. چگونه بگوییم که نباید به آمریکا اطمینان کرد.[4]