کمی دربارۀ قیام لله جمعی سخن بگویم و باز به آیۀ شریفه بازگردیم: «قُلْ إِنَّما أَعِظُکُمْ بِواحِدَهٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى وَ فُرادى» خدای تعالی همۀ ما را توسط پیامبر خود یک پند دادند، فقط همین یک پند را بگیریم، کار ما در دنیا و آخرت بسامان است. قیام لله داشته باشید، یعنی حق را اقامه کنید. چگونه؟ تشکیلاتی راه بیاندازیم و جمعیتی بشویم و آن‌گاه اعلام موجودیت کنیم و قیام کنیم؟ نخیر! «مثنى و فرادى»؛ دوتادوتا ـ که این کم‌ترین جمعیت است، ـ جمعیت زیاد نمی‌خواهد، دوتادوتا: «مثنى» و بلکه یکان‌یکان: «و فرادى». به هیچ‌وجه تکلیف ساقط نمی‌شود. جمعیت زیاد شرط نیست، بلکه شرط فقط لله بودن قیام است. اگر برای خدا باشد، تنها هم که باشیم، «وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُون» [بقره: ۱۱۲] نه ترسی است و نه اندوهی.
آیۀ شریفۀ: «بَلى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ» [بقره: ۱۱۲] بیان یک قاعدۀ کلی است: «آری هرکس نیت و خواست خدا را برای خدا تسلیم و خالص کرد، در حالی که نیکوکار و محسن است، پاداش او نزد پروردگارش است.»
یک نفر هم بودیم باید خود را فدای خدا کنیم، و هرچه او دستور داد، اطاعت کنیم و فقط به تکلیف شرعی خود عمل کنیم، در این صورت: «وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ» [بقره: ۱۱۲] تحقق پیدا می‌کند.
سیرۀ پیامبران الهی نیز همین بوده است، قرآن حضرت ابراهیم را که معرفی می‌کند، نشان می‌دهد که یک‌تنه در برابر طاغوت زمان و مردم نادان زمانۀ خود ایستاد و قیام لله داشت، حضرت موسی سلام الله علیه نیز همین‌گونه بود، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نیز همین‌گونه شروع کرد. آن‌ها هرگز عقب ننشستند و از کثرت دشمن هم نترسیدند و موانع هم آنان را اندوهگین و خسته و ناامید نکرد. زیرا نفسِ قیام لله پیروزی است، کار برای خداست و در هر حال پیروزی است، چه در ظاهر پیروز شوند و مردم را به سمت دین خدا بیاورند و چه در غربت و محنت به شهادت برسند، هر دو پیروزی است.
بگذریم که اولیاء الهی به دنبال نفع و پیروزی هم نیستند و متوسطین اهل ایمان هستند که در تقابل نفع زودگذر دنیویی و نفع ابدی اخروی، منفعت اخروی را انتخاب می‌کنند و هرگز هم شکست نمی‌خورند. اما اولیاء الهی فقط خدا را می‌جویند و پیروزی و شکست را نمی‌بینند، بلکه در حرکت و قیام لله، هرگامی خود را یک گام به محبوب خود نزدیک‌تر می‌کنند و در هرحالی در اوج عشق‌ورزی با محبوب هستند. قیام لله امام حسین سلام الله علیه نمایش همین تکلیف همگانی است که در یادداشت‌های بعدی از آن سخن خواهیم گفت.
