میدانیم رویای اولیاء الهی حجت است و خواب آنان با بیداری تفاوت ندارد و خودِ حقیقت را آنان در خواب میبینند. و امام حسین سلام الله علیه پیامبر خدا را در خواب میبینند که به ایشان دستور پیمودن راهی را تا شهادت میدهند. امام علیه السلام دلگیر از مردم زمانه که حق را رعایت نمیکند، به چهرۀ جدشان پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم نگاه میکردند و سخن ایشان را میشنیدند و عرض کردند:
«یا جَدَّاهُ لا حاجَهَ لی فی الرُّجُوعِ إلى الدُّنیا، فَخُذنی إلَیکَ وَ أدخِلنی مَعَکَ إِلى قَبرِکَ» «پدر بزرگوارم! مرا نیازی بازگشت به دنیا نیست، مرا با خود بگیرد و با خود وارد قبر خود بفرما.» عبارت صریح است که امام حسین سلام الله علیه از دنیا خارج شده بودند و تمایلی به بازگشت نداشتند. اما پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:
«یا حُسینُ لابدَّ لَکَ مِنَ الرُّجوع إلى الدُّنیا حتَّى تُرزَقَ الشَّهادَهَ، وما قَد کَتَبَ اللَّهُ لَکَ فیها مِنَ الثَّوابِ العَظیمِ، فَإنَّکَ و أباکَ و أَخاکَ و عَمَّکَ وَ عَمَّ أَبیکَ تُحشَرونَ یَومَ القِیامَهِ فِی زُمرَهٍ واحِدَهٍ حتَّى تَدخلوا الجَنَّهَ» «حسین جان! تو باید به دنیا باز گردی تا شهادت روزی تو شود، و خدا برای تو در شهادت ثوابی بزرگ نوشته است، در قیامت پدر و برادر و عمو و عموی پدر تو در یک گروه محشور و وارد بهشت میشوند. [بحارالانوار؛ ج: ۴۴؛ ص: ۳۲۸؛ مکاتیب الأئمه علیهم السلام؛ ج: ۳؛ ص: ۱۱۱]
بله قیام لله هزینه دارد و امام حسین سلام الله علیه هزینه را داد و ما هم اگر پیرو صادق هستیم، راهمان همان است. «امام علیه السلام از خواب برمیخیزند، در حالی که ناله و مویه میکردند و خواب ایشان را نگران کرده بود» [همان] نگرانی امام از سختی راه و عدم بصیرت و عدم همراهی مردم بود.
امام علیه السلام میدانستند که این دستور صریح پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم است که برای حفظ امت اسلام از شر بنیامیه باید دست به قیامی خونین بزنند. به این دلیل رویا را برای خاندان خود و بنی عبدالمطلب بیان کردند، تا آنان را آمادۀ سفری کنند که پایان آن شهادت است. روایت میگوید: در آن روز در شرق و غرب عالم هیچ کسی از خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم اندوهگینتر نبود و هیچکسی از زنان و مردان آنان در گریانتر نبود. [همان] آری مصیبت و گریه از مدینه و با شروع قیام آغاز شد، زیرا گریه یکی از ابزار قدرت است که ما در انقلاب اسلامی آن را تجربه کردیم.
