مقصد ما قرب الهی است و مقصود ما معرفت شهودی الله است و ما مسافرانی هستیم که به سوی مقصد و مقصود روان هستیم و توشۀ ما هم تقواست. رعایت و عمل بدون چون و چرا به دستورات الهی و احکام شرع انور اولاً؛ مراقبت از قلب و درون خود که نفس بر ما حاکم نشود ثانیاً؛ فهم و درست معارف و حقایق الهی که از آن به معرفت شهودی تعبیر میشود ثالثاً؛ مسیر رسیدن به مقصد و مقصود است.