نماز بسیار مهم روز آخر ماه ذی الحجه

مرحوم «سیّدبن طاووس» نقل کرده است که در این روز، دو رکعت نماز مى خوانى و در هر رکعت،
یک مرتبه سوره «حمد»
ده مرتبه سوره «قل هو اللّه»
ده مرتبه «آیه الکرسى»
را مى خوانى و پس از نماز مى گویى:
اَللّهُمَّ ما عَمِلْتُ فى هذِهِ السَّنَهِ مِنْ عَمَل نَهَیْتَنى عَنْهُ وَلَمْ تَرْضَهُ، وَنَسیتُهُ وَلَمْ تَنْسَهُ، وَدَعَوْتَنى اِلَى التَّوْبَهِ بَعْدَ اجْتِرائى عَلَیْکَ، اَللّهُمَّ فَاِنّى اَسْتَغْفِرُکَ مِنْهُ فَاغْفِرْ لى، وَما عَمِلْتُ مِنْ عَمَل یُقَرِّبُنى اِلَیْکَ فَاقْبَلْهُ مِنّى، وَلا تَقْطَعْ رَجآئى مِنْکَ یاکَریمُ.
وقتى چنین کردى شیطان مى گوید: واى بر من! هرچه در مدّت این سال زحمت کشیدم (و او را وسوسه کردم) با این عمل، همه را از بین برد و سالش را به خیر پایان داد! (الاقبال، ج: ۲، ص: ۳۸۰)
مرحوم آقا جواد ملکی در کتاب المراقبات می‌فرمایند: اهل مراقبه آن را مهم می‌شمرند.
ایشان می‌فرمایند: سفارش به انجام این عمل در این روز (که آخر سال قمری است) گواه بر درستی روایت است. زیرا روایات دیگری داریم که به طور عموم سفارش کرده‌اند که اعمال یک روز یا یک ماه را در آخر آن جبران کنید. و چه بهتر که در پایان سال اعمال یک ساله را جبران کنیم.
و در ادامه می‌فرمایند: ای کسی که به خدا و دین او ایمان داری! از پروردگارت و اولیای او به خاطر معارف به‌گونه‌ای شکرگزار باش که به دلیل هیچ نعمت دنیایی اینگونه تشکر نکرده باشی. (المراقبات، ص: ۴۲۴ – ۴۲۵)