آری دولت اسلامی که دولتی مردمی و مقتدر است، راه برون‌رفت از مشکلات و تحقق پیشرفت توام با عدالت است. بنابراین با مشارکت حداکثری مردم پافشاری کنیم و مردم را دلسرد و دلزده نکنیم. این خط و راه امام عزیز ماست. اگر قوه مجریه اسلامی باشد، مسیر اسلامی شدن همه قوا و ارکان نظام آسان می‌شود.
مردم ایران حقیقتاً مردم نجیبی هستند، و الان در مشکلات اقتصادی گرفتار آمده‌اند و مقصر هم دولت فللی و پشتیبانان آن هستند که مسئولیت هم نمی‌پذیرند. ما کمک کنیم تا دولتی کارآمد، انقلابی، مردمی، عدالت‌خواه، ضدفساد روی کار بیاید تا مردم طمع شیرین خدمت را بچشند.
بنده فرزند امام عزیزمان هستم و تا زنده هستم – به فضل الهی از آرمان‌های امام که اهداف این ملت و انقلاب اسلامی است، دفاع می‌کنم و راه برون رفت از مشکلات کشور را در اندیشه کلان‌نگر دولت اسلامی می‌دانم تا عقب‌ماندگی‌‌های ما در مسیر تحقق جامعه توحیدی، کرامت انسانی و عدالت اجتماعی جبران شود.
مسئولیت در اسلام حقیقی دارد و حقیقت آن در این فیلم و صحنه واقعی از جبهه به نمایش درآمده است. مرور ادامه
امام جمعه لواسانات قیام خونین مردم قم را حرکتی بسیار بزرگ و هدف‌دار خواند و گفت: خشم نسبت به حکومت پهلوی تداوم یافت و نابودی رژیم شاهنشاهی هدف اول بود؛ مرور ادامه
برای مثال در جمهوری اسلامی باید بستر عدالت اجتماعی فراهم شود و این یکی از اهداف نظام اسلامی است. بله تحقق و بسط عدالت اجتماعی به نحوی که شایسته جامعه اسلامی است، فقط در دولت اسلامی ممکن است که دولت به معنای تمام عادل است و فساد در آن حداقل یا منتفی است. همین قدر کافیست..
به نظرم ایشان نگاه ناقصی به فرآیند تحقق اهداف اسلامی داشتند: نظام اسلامی زمینه ضروری تحقق دولت اسلامی و جامعه و کشور اسلامی و آن‌گاه تمدن اسلامی است. و شرط آن فقط عدم مخالفت قطعی با اسلام نیست، بلکه ایجاد بستر موافقت قطعی با اسلام است.
مرحوم حائری شیرازی در ادامه گفتند: حد رسالت جمهوری اسلامی عدم موافقت قطعی با اسلام است، پس باید تلاش کرد که از نظام اسلامی به سوی حکومت و دولت اسلامی رفت. بله جمهوری اسلامی نسبت به نظام شاهنشاهی بهشت است، اما هدف نهایی نیست. بنده به سخنان ایشان نقد دارم، امت در نوع خود جالب است.
مطلبی از مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی دیدم که نکته جالبی در آن بود. تفاوت رژیم شاهنشاهی و نظام جمهوری اسلامی در آن است که اولی مخالفت قطعی با اسلام داشت و دومی مخالفت قطعی با اسلام ندارد، اما موافقت قطعی با اسلام نمی‌کند و موافقت قطعیه با ظهور دولت اسلامی رخ می‌دهد.
