ای فرزند آدم! اگر گناهان تو به وسعت آسمانها باشد، سپس از من طلب بخشش نمایی. یقیناً تو را میآمرزم. (حدیث قدسی؛ ریاض السالکین؛ ۵۱۱ :۲) شب جمعه ماه رمضان و شب هفدهم و ما هم گدای درگاه دوست. آقای من! اگر بنده گناهکار خود را نپذیری، به کجا پناه ببرد!
ما تنبل هستیم.
این کلام مرحوم آیت الله بهجت را با دقت گوش کنیم. مرور ادامه
دنیا محل بازی نبست، و اگر بخواهیم بازی کنیم، دنیا و نفس و شیطان باهم اجماع میکنند و ما را بازی مرور ادامه
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم میفرمایند:
انما ینتقلون من دار الی دار مرور ادامه
“وَمَنْ یَکْسِبْ إِثْمًا فَإِنَّمَا یَکْسِبُهُ عَلَىٰ نَفْسِهِ” هرکس گناهی کند، تنها بر ضد خود انجام داده است. یعنی برگشت کارهای ناروا و بد ما به خودمان است. گناهکاران خودشان را با گناهان خود گرفتار می کنند. هشدار جدی است حواسمان را جمع کنیم.
“وَاسْتَغْفِرِ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ کَانَ غَفُورًا رَحِیمًا” همواره از اشتباهات، خطاها و کمبودها به خدا پناه ببریم؛ از خدا بخواهیم تا از پیروی از هواهای نفسانی مصون باشیم و میل به گناهان و دفاع از گناهکاران پیدا نکنیم. از خدای خطاپوش آمرزش بخواهیم که خدا آمرزنده مهربان است.