نمیدانم آقایانی که برای رای آوردن به هر سخن و کاری متوسل میشوند، از مرگ نمیترسند؟ حتماً نمیترسند! اما مرگ واقعیت است و سوال و جواب هم حقیقی است و از آن گریزی نیست و رفع القلم هم سخن نامربوطی است و جهنم هم نزدیکتر از آن است که فکرش را بکنیم. از خدا بترسیم، حیا که نمیکنیم؟
پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله وسلم هم میگویند: من هم مصون نیستم. غفلت: خدافراموشی، خودفراموشی، فراموشی مرگ دلیل بدبختی ماست. راهش هم خود مراقبتی دائم است، ناله، تضرع، گریه و دعاب نیمهشبها. اینجا اصلاً تسامح جایز نیست.