خدا

حاج قاسم سلیمانی فرمانده و سردار جنگ را دیده بودیم، حاج قاسم شهید سرافراز را هم دیده بودیم. حاج قاسم عارف را ببینیم.
بینش توحیدی یعنی این عرفان ناب یعنی این: پادشاهان رفتند، داعش رفت، ما هم می‌رویم. فقط خدا باقی است.

بیدل می‌گوید: قرب الهی جنون دارد و قرب دنیا هوش. در اینجا دانش‌ها مصروف تعلق اسباب است و آن‌جا هر چه غیر اوست، فراموش. پس معاملات اهل دنیا با اهل الله راست نیاید و اطوار اصحاب شعور هم نسبت به مجنون نشاید. “نسخه دل، ص ۱۳۲” ما کجا ایستاده‌ایم؟ جنون یا هوش؟

مشتری شما خداست، خودتان را ارزان نفروشید. علامه حسن‌زاده آملی
چه بسا از ما که قیامت می‌بینیم که ضرر هنگفت کرده‌ایم. تا دیر نشده جلوی ضرر نفس را بگیریم.

آخر قصد من تویی، غایت جهد و آرزو / تا نرسد به دامنت، دست انید نگسلم (سعدی) چقدر زیبا سروده است، هرچه و هرکس غیر از خدا را برگزینیم، ضرر کردیم. اهل معرفت – چون امام خمینی، آخر قصدشان اوست که ناله می‌زنند: شهادت می‌دهم یک کار هم برای خدا نکردم. ما کجا هستیم و آن‌ها کجا؟

پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم نیمه شب می‌گریسا و دعا می‌کرد: اللهم و لاتکلنی الی نفسی طرفه عین‌. به ایشان گفتند: شما چرا گریه می‌کنید و می‌گویید: خدایا مرا به خود وامگذار؟ فرمودند: و ما یومننی؟ یک لحظه غفلت مساوی است با سقوط! ما یاد بگیریم و خدا را فراموش نکنیم.

پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله وسلم هم می‌گویند: من هم مصون نیستم. غفلت: خدافراموشی، خودفراموشی، فراموشی مرگ دلیل بدبختی ماست. راهش هم خود مراقبتی دائم است، ناله، تضرع، گریه و دعاب نیمه‌شب‌ها. اینجا اصلاً تسامح جایز نیست.