رئیس جمهور باید شخصاً لایحه بودجه را به مجلس تقدیم می‌کرد و درباره کلیات آن نطق می‌کرد. اما نه خودش و نه معاون اول و نه رئیس برنامه و بودجه، جرات نکردند بروند مجلس و پیکی فرستاد مجلس و لایحه را داد و رفت! بازی است؟ اما چرا بازی با حکمرانی؟ کرونا هم بهانه کرده‌اند.
نظارت بر دولت و دستگاه‌های اجرایی یکی از وظایف اصلی نمایندگان است، اما نظارتی کارآمد. بنابراین اصلاح آئین‌نامه داخلی مجلس و کارآمد کردن نظارت مجلس بر دولت یکی از ضرورت‌های مجلسی است که باید خانه ملت باشد. تجربه نشان داده اغلب تذکرات نمایندگان کارایی لازم را ندارد.
حجت الاسلام والمسلمین سید سعید لواسانی، امام جمعه لواسانات روز دوشنبه از روستاهای پورزند، علائین و ایرا از توابع دهستان لواسان بزرگ بازدید و با اهالی به گفت و گو پرداخت. مرور ادامه
نفس صحبت تلفنی روحانی با مکرون اشکال ندارد، اما حق آن است که رئیس جمهور ایران باید در برابر زیاده‌خواهی دولت فرانسه محکم موضع بگیرد و این مساله اصلی است و این مشکلی است بعد از ۷ سال نتوانستیم با دولت روحانی حل کنیم. ان‌شاالله تعالی ۱۴۰۰.
رد اعتبارنامه تاجگردون یقیناً مثبت است، حالا مجلس باید با تمام قوا برود روی مسائل اصلی چون بحث معیشت و بیکاری و تولید متمرکز شود و دولت را در ریل درست بیاندازد. پایه کار هم باید عدالت باد. منتظریم و امیدوار.
سخن دقیقی است. نمایندگان مجلس! علیکم بالمتون لا بالحواشی! لطفاً به‌جای طرح سوال از روحانی بروید به دنبال طرح‌های زودبازده و عملی برای کاهش مشکلات مردم و وادار کردن روحانی و دولتش به اجرای آنها. نمی‌دانم چه کسانی پوست خربزه زیر پای مجلسیان می‌گذارند؟ موقعیت شناسی هم هنری است، نیست؟
وقتی پیشنهاد غیرعاقلانه احمدی نژاد درباره مذاکره با آمریکا را شنیدم، یاد سال ۸۴ افتادم که به او گفتم: مسیر دولت اشتباه است. با اطمینان گفت: داخل را ول کنید، به زودی آمریکا را به زمین می‌زنیم. خیلی سخنش غیر‌منطقی بود. گفتم: به کار دولت برسید، تا آمریکا زمین بخورد! از کجا به کجا رسید.
شورای حکام آژانس اتمی علیه ایران قطعنامه صادر کرد. آخرین دستاورد دولت تدبیر و امید هم بر باد رفت. حرف دیگری ندارم.
کاش دولتی ها به همان میزان که کار می‌کنند، حرف بزنند. حالا چقدر کار می‌کنند؟ طبعاً باید از خجالت هیچ حرف نزنند.