۱. سخنان روحانی در هیأت دولت یازدهم فروردین ۱۴۰۰ از صدر تا ذیل یک نکته در آن بود. او می‌خواهد هرجور شده جشن پیروزی برجام بگیرد و پای میز مذاکره با آمریکا بنشیند و بیش از آن‌که از بدعهدی آمریکا ناراحت باشد از صلابت رهبری برای لزوم لغو تحریم‌ها ناراحت و نگران است و به این دلیل سخن از رفراندوم می‌زند. این مطلب نیاز به توضیح دارد:
۲. رفتار #روحانی در صحبت‌های مذکور و رفتار روزهای پایانی دولتش متاثر از چهار نوع آگاهی است:
الف: آگاهی از این‌که بعد از ریاست‌جمهوری‌اش جایگاه و منصب مهمی نخواهد داشت.
ب: وجاهتش لطمه خورده و یک بازی دوسر باخت با آمریکا را دارد واگذار می‌کند.
ج: هشت سال سپری شده و طرف معامله می‌گوید شاید بتوانید به شرایط اقتصادی پیش از معامله اول برگردید!
د: او یادش است که در تیر ۹۴ اعلام کرد با توافق، همه تحریم‌های مالی و بانکی و نفتی یک‌جا برداشته شده است.
۳. باوجود این آگاهی‌ها! در حالی که ۴ ماه بیشتر از دورۀ ریاست‌جمهوری‌اش باقی نمانده، می‌گوید: «باید روزانه دنبال مذاکره و رفع تحریم باشیم» و «دیگر کسی نباید مارا متهم به عجله کند» و «تاخیر دربرداشتن تحریم‌ها خلاف شرع، قانون اساسی و خواست مردم است»!!
۴. بنظر می‌رسد روحانی دارد با تاریخ حرف می‌زند و ناصادقانه ـ به خیال خود می‌خواهد که شاید نامی و سهمی در کتاب‌های تاریخی که آیندگان می‌خوانند داشته باشد، ـ زیرا اگر صادقانه نگاه بکند اعتماد به آمریکا و اصرار هشت ساله بر تداوم آن، یک قمار سراسر باخت بود.
او، هم ۹۵ درصد برنامه هسته‌ای را به تعطیلی کشاند، هم تحریم‌ها را در اثر سوءدیپلماسی افزایش داد و هم به چرخ اقتصاد به خاطر سوءمدیریت خود لطمه زد.
روحانی ۲۸۰۰ روز را به خیال نرم‌کردن دل دشمن، فرصت‌سوزی کرد؛ حالا در ۱۲۰ روز باقیمانده به اصطلاح عوام: «می‌خواهد بپیچاند.»
۵. به همین دلیل گریبان کلاه‌بردار را رها کرده و مُصر است فرافکنی کند و گریبان داخل کشور و خودی‌ها را بگیرد، این‌که می‌گوید: «رفراندوم کنیم» حرف جدیدی نیست و قبلاً هم این پیشنهاد را گفته و حاکی از آن است که روحانی می‌خواهد ابهامی را در دل تاریخ بکارد و خویش را تبرئه کند و بگوید در داخل کشور نگذاشته‌اند تصمیم درست بگیرد و اجرا کند.
۶. #روحانی دقیقاً رویه‌ای برخلاف سیرۀ امام خمینی «رحمه الله علیه» که در نامۀ عزل آقای منتظری در ۶۸/۱/۶ با دلی پرخون و قلبی شکسته نوشتند:
«من کار به تاریخ و آن‌چه اتفاق می‌افتد ندارم؛ من تنها باید به وظیفه شرعی خود عمل کنم. من بعد از خدا با مردم خوب و شریف و نجیب‌مان پیمان بسته‌ام که واقعیات را در موقع مناسبش با آن‌ها در میان گذارم. تاریخ اسلام پر است از خیانت بزرگانش به اسلام؛ سعی کنند تحت تأثیر دروغ‌های دیکته‌شده که این روزها رادیوهای بیگانه آن را با شوق و شور و شعف پخش می‌کنند، نگردند.»
آری آن‌چه روحانی رئیس جمهور در روز چهارشنبه ۱۱ فروردین گفت؛ صادقانه نبود و داشت با تاریخ حرف می‌زد والا اگر صادقانه بنگرد باید تا فرصت باقی‌ست عذرخواهی کند.